Een dag uit mijn leven paal-staan voor MIND

In 2017 deed ik voor de allereerste keer mee met Last Man Standing. Toen nog op een paal boven het Markermeer. Dat leek me wel wat. Om me op zo'n beeldende manier in te zetten voor het goede doel en aandacht te vragen voor de lange wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg. Destijds sprak ik uit wel een dag van mijn leven, ofwel 24 uur, op een paal te willen staan voor Wij zijn MIND. Inmiddels zijn we een vijftal edities verder en is het evenement veranderd. Een jaar konden we niet met elkaar staan vanwege Corona. Vorig jaar was het eerste jaar zonder water en mochten we maar 3 uur staan, en ook dit jaar staan we niet (meer) boven water (maar wel op De Neude, Utrecht). Ik ben wel iemand die haar beloftes graag nakomt, dus ga nog eenmalig deelnemen om die 24 uur vol te maken. En wel als onderdeel van team 'Stichting Zelfbeschadiging'! Mijn eigen cluppie, samen met een aantal collega's met wie ik me op dagelijkse basis mag inzetten om mensen die met zelfbeschadiging worstelen tot steun te zijn. 

Dit jaar halen we geld op om psychische problemen bij jongeren te voorkomen en hen die er last van hebben te ondersteunen, deze projecten zijn initiatieven die zijn aangesloten bij MIND. Psychische gezondheid bij jongeren is een mega actueel thema en lijkt na de pandemie noodzakelijker dan ooit tevoren. Recent bleek ook uit onderzoek dat veel jongeren zich mentaal kwetsbaarder voelen, somberder zijn, meer anti-deprissiva gebruiken en eenzaamheid (hebben) ervaren.

Daarom ga ik nog 1 keertje staan en hoop ik op jouw steun, alle beetjes helpen. Die beetjes beginnen wat mij betreft niet bij het doneren van geld, maar gaan juist meer over hoe JIJ met andere(n) (jongeren) omgaat. Ben je een goede bondgenoot? Wees zelf de verandering die je in de wereld wil zien en geef het goede voorbeeld! 💛