6 uur lang gaan staan om een uiting te geven aan mijn psychische klachten.
6 uur lang de verbinding voelen met elkaar.
6 uur lang strijden.
Dat klinkt lang he? Maar voor mij is dat inmiddels niks meer. Want strijden doe ik mijn hele leven al. En zeker de laatste 10 jaar. Elke dag weer. Alleen ziet niemand dat. Maar 6 uur lang op een paal wel. Daarom ga ik staan. Om de strijd zichtbaarder te maken.
Om elkaar te steunen. Om met elkaar te lachen en te huilen. Om aandacht te creeeren voor onze psychische kwetsbaarheden.
Steun jij mij ook?!